کد مطلب:28317 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156

مهربانی و دوستی با مردم












1596. امام علی علیه السلام - در عهدنامه اش به مالك اشتر -: بر دلت مهربانی بر شهروندان و دوستی و لطف به آنان را وارد ساز و بر آنان، درنده ای آسیب رسان مباش كه خوردن شكارش را غنیمت داند؛ چراكه شهروندان، دو دسته اند: دسته ای برادر دینی تواند، و دسته دیگر، در آفرینشْ همانند تو. لغزش هایی از آنان سر می زند و عیب هایی بر آنان عارض می گردد و خواسته یا نخواسته، خطایی بر دستشان می رود. پس به آنان، از بخشش و گذشت خود، نصیبی رسان، چنان كه دوست می داری خداوند به تو از بخشش و گذشتش عطا كند؛ چه، تو بالا دستِ آنانی و حكمرانِ بر تو بالا دستِ توست، و خدا، بالادستِ كسی است كه تو را به ولایت رساند؛ و خداوند، ساماندهی كارشان را از تو خواست و تو را به وسیله آنان، آزمایش كرد؛ و خود را آماده جنگ با خدا مكن كه كیفر او را تاب نیاوری و از عفو و مهربانی او بی نیاز نیستی....

بدان كه هیچ چیز به خوش گمانی زمامدار به شهروند، واداركننده تر نیست از نیكی زمامدار در حقّ شهروندان و سبُك كردن هزینه ها بر آنان و آزاد گذاشتن ابراز ناخوشی از آنچه در آن زمینه، حقّی ندارد. پس رفتار تو چنان باشد كه خوش گمانی به شهروندان را برایت فراهم سازد؛ چرا كه خوش گمانی، رنج دراز را از تو بزداید و سزاوارترین كس به خوش گمانی تو كسی است كه رفتار نیكت درباره اوست، و سزاوارترین كس به بدگمانی، كسی است كه از تو به او بدی رسید.[1].

[ در تحف العقول این زیادی وجود دارد:] این جایگاه را به سود یا زیان خود، بشناس، تا بینایی ات در كار نیك، بالا رود و خوش ابتلایی ات نزد عامّه افزون گردد، علاوه بر آنچه خداوند، بدین سبب در قیامت برایت مهیّا سازد.[2].

1597. امام علی علیه السلام - از نامه اش به ابن عبّاس در زمانی كه كارگزار او در بصره بود -: بدان كه بصره، جای فرود شیطان و محل رویش فتنه هاست. پس با مردمان آن گفتگو كن با نیكی كردن به آنها، و گِرِه بیم را از دلشان بِگُشا.[3].









    1. نهج البلاغة: نامه 53، دعائم الإسلام: 356 - 354/1.
    2. تحف العقول: 130 - 126.
    3. نهج البلاغة: نامه 18، بحار الأنوار: 699/492/33.